Lunaparka gitmiş, pamuk şekerini yemiş çocuklar gibiyim.
Yorgun ama mutlu
Seni yazma arzusuyla, eve geldiğim gibi bilgisayaramı açtım.
Sabırsızdım,hemen yeni bir yazı sayfası açtım heyecanla.
Karşımda boş bir yazı sayfası…
Seni anlatacak giriş cümlesi bulamıyorum,
Sadece ekrandaki boş sayfayla dakikalardır bakışıyoruz.
Hayatımda bazı şeyler bitti dediğimde karşıma çıkan seni, sana değil kendime bile anlatamıyorum ki…
Her zaman yazacağım kelimelerim, cümlelerim olmasına rağmen.
Beynimin içinde, olağanüstü tilki genel kurul toplantısı var şu anda…!
Yüreğimdeki yoğunluk ise tarifsiz..
Bütün bunların nedeni ise seni anlatamamam..
Ben seni nasıl anlatırım ki…???
Sen nasıl anlatılırsın ki ???
Mürekkebim, kalemim,klavyem seni yazacağım ne varsa dondu…
Kalbimden geçenleri sen karşımda yokken,
sayfalara yansıtmakta zorlanıyorum anlaşılan…
Duygularımı sana söylemeye alışmışım,
ben, seni sana anlatmayı sevmişim.
Tuhaf bir duygu bu.
İlk defa içimde kopan fırtınaları,, yazıya dökemiyorum bu gece.
Seni anlatmak doğru gelmiyor galiba,
sen anlatılan değil yaşanılan olmalısın bende
Seni yaşamak, seni solumak, hayallerinde olmak, öylesine güzel ki.
Seninle olmak, hatta senin olmak , seni sevmek nasıl desem…
Beni sana katıp biz olmak öyle güzel ki, öyle saf ve durusun ki , seni anlatması çok zor.
Konuştukça beni mest eden, sesin öyle huzurlu ki.
Öylesine sıcak, öylesine içten ki gülüşün..
Yorgun sarılmaların…
Sana sarılmak ve bu sarılışlarda sevildiğini hissetmek nasıl anlatılır ki…
Ellerimin ellerinin içinde terlemesi, tenini, boynunda ki o miss kokuyu
hissetmek kısacası seni solumak öylesine güzel ki.
Seni istemek, seni özlemek, seni düşünmek hepsi çok güzel..
Aşk olsan belki anlatması daha kolay olurdu, ama bu aşk değil ki… tarifi zor..
Sanki “Aşk-ı kıyamet” …
Tarifin öyle birkaç basit cümleyle anlatılamaz ki
Seni anlatacak kelimeleri göster bana,yazayım sabaha kadar…
Tüm sözlerin söylenip tükendiği,sevmenin, aşk’ın hatta insanlığın hiç bir değerinin kalmadığı şu zamanda, yokluk içinde seni yazmaya çalışıyorum
Dedim ya bir anlatabilsem içimdeki seni, anlatamıyorum yada anlatılamıyor öyle özel, öyle farklı ki.
Bence seni anlatmaktan vazgeçip, seni yaşamaya devam etmeyelim…
Bayatlamış sözleri tekrar etmekten öteye gitmez bu.
Seni yaşamak, sen de ben olmak, öylesine güzel, ve sonsuz ki…
Sen benim sosuzluğumsun.
Seni yazmak ve anlatmak, haddime mi sevgili?… ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞
http://www.youtube.com/watch?v=S5I9otpqsCI
ÖZLEM ÜNEY