Saatlerden beri boş sayfaya bakıp duruyorum ekran önünde.
Beynimin içinde bütün noktalama işaretleri cirit atıyor …
Soru işaretleri,ünlemler,noktalar,virgüller birbiriyle yarış halindeler.
Kelimelerin olmadığı bir yazı yazma şansım yok biliyorum.
Ama ben saatlerdir anlatmak istediğim duyguya ait bir kelime bulamıyorum.
Yaşadığım, hissettiğim şeyin kelimelere dökümü kimseyi üzsün istemiyorum…
Bugün alfabenin hangi harfindeyim onu da bilmiyorum
O zaman ben şimdi
NE DESEM Kİ..!
Özlem ÜNEY